Capoeira zdobywa serca niewolników współczesnej cywilizacji.
Odnajdują siebie, gdyż capoeira wymaga odrzucenia konwencji
i poddania się ludzkim reakcjom. Dopiero, gdy poznajemy swą
pierwotną naturę zaczynamy ją rozumieć i indywidualnie
kontrolować. Jesteśmy kotami, szczurami i małpami. Straszliwymi
i łagodnymi zwierzętami kroczącymi przez wiele rodas życia.
sobota, 31 grudnia 2011
EU VIM DE ANGOLA
CORO:
Eu vim de angola e
Eu vim de angola a
Mestre eu venho de longe
Da minha terra natal
Na mala trouxe saudade
E na mao meu berimbau
CORO
Sou um simples capoeira
Nao sei onde vou parar
Ao mestre eu peco licenca
Pra nessa roda eu jogar
CORO
Quem me ensinou
Foi um negro escravo
Que fugio pra nao morrer
Trabalhava noite e dia
Pra o seu senhor enriquecer
CORO
As vezes bate a saudade
Do meu povo em angola
So o jogo da capoeira
E o berimbau que me consola
CORO
Sou jogador de capoeira
Sou poeta cantador
Na mente eu trago lembrancas
E saudade do meu amor
CORO
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz