Capoeira zdobywa serca niewolników współczesnej cywilizacji.
Odnajdują siebie, gdyż capoeira wymaga odrzucenia konwencji
i poddania się ludzkim reakcjom. Dopiero, gdy poznajemy swą
pierwotną naturę zaczynamy ją rozumieć i indywidualnie
kontrolować. Jesteśmy kotami, szczurami i małpami. Straszliwymi
i łagodnymi zwierzętami kroczącymi przez wiele rodas życia.
wtorek, 20 października 2009
VENTO QUE BALANCA A CANA
CORO:
Vento que balança a cana no canavial
Vento que balança a cana no canavial
Na varanda da casa grande
Colonel descansava na rede
E o negro no canavial
Sofria de fome e de sede
CORO
Na capela da fazenda
Sinhazinha ia rezar
Coberta de manto de renda
Ajoelhada no altar
CORO
Capataz de madrugada
Acordava em desespero
Uma família de escravos
Havia fugido do cativeiro
CORO
Sinhozinho no terreiro
Maltratava o erê
A escrava na cozinha
Lamentava por nada fazer
CORO
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz