Capoeira zdobywa serca niewolników współczesnej cywilizacji.
Odnajdują siebie, gdyż capoeira wymaga odrzucenia konwencji
i poddania się ludzkim reakcjom. Dopiero, gdy poznajemy swą
pierwotną naturę zaczynamy ją rozumieć i indywidualnie
kontrolować. Jesteśmy kotami, szczurami i małpami. Straszliwymi
i łagodnymi zwierzętami kroczącymi przez wiele rodas życia.
czwartek, 30 czerwca 2011
O CANTO EM MINHA ALMA
CORO:
O céu clareia o mar
O mar joga as ondas na areia
Meu barco se move no vento
Deixando uma brisa no ar
Iaiá partiu de Luanda
Na dorde deixar para traz
A vida e sua liberdade
Partiu pra nunca mais voltar
CORO
A vóz ecoava no canto
No chão, no convéz do navio
O banzo espelhando a saudade
Assim que chegou no brasil
CORO
O som, penetrando na alma
No lamento do berimbau
Assim foi que o capoeira
Venceu as falanges do mau
CORO
O céu clareia o mar
O mar joga as ondas na areia
Meu barco se move no vento
Deixando uma brisa no ar
CORO
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz